Будзе кавалак цёмнае брукаванкі,
кажа сівы камяняр,
што высякае на помніку
літары,
потым кавалак брукаванкі ружовае,
а за крыжам з чорнага граніту —
тры прыступкі
да
вашае
магілы.
Будуць кіпарысавыя прысады,
кажа стары садоўнік,
што падразае галіны,
потым лістоўніца сярод дроку,
а за ёю —
тры прыступкі
да
вашае
магілы.

Зайздрошчу старым:
няма ў мяне іхніх прыкметаў.
Цешуся,
бо прыкметы мае —
да
самых
прыступкаў —
мне аднаму належаць.